Opis obrazu

Obraz tajemniczo wciąga nas do świata zamglonych kształtów i subtelnych kolorów. Dominuje paleta chłodnych szarości przeplatana zieleniami i błękitami, które powoli zamieniają się w ziemiste brązy. Ta malarska abstrakcja wywołuje uczucie spokoju, jakbyśmy stali w ciszy przed wietrzejącą ścianą starego budynku, gdzie czas się zatrzymuje. Kształty rozmywają się jak zamglone wspomnienia, niosąc jednocześnie nutę niepokoju i piękna. Patrząc na obraz, myślę, że artysta użył techniki impasto, nakładając farbę warstwami, co dodaje dziełu głębi. Atmosfera jest dreamy i lekko melancholijna. Możemy wręcz poczuć zapach deszczu i wilgotnego mchu. Pociągnięcia pędzla są miękkie, niemalże eteryczne, co sprawia, że obraz żyje i oddycha. Można się zastanawiać, co właściwie przedstawia. Może to pejzaż duszy? Albo nieznane miejsce? Dziecko powiedziałoby: to wygląda jak chmury na niebie! Te subtelności sprawiają, że odbiorca nie może oderwać od nich wzroku. Całość wciąga i kusi, zachęcając do zanurzenia się w tym „mistycznym świecie”.