Opis obrazu

Obraz jest jak mglista zapowiedź czegoś tajemniczego. Dominuje paleta ziemistych brązów, szarości i delikatnych rdzawych tonów, które przeplatają się z subtelnymi odcieniami zieleni. Kompozycja jest abstrakcyjna, pełna pionowych i poziomych linii, przypominających szkic miasta. Całość tworzy strukturę nibylabiryntu, jakby artysta chciał nas wciągnąć w wir własnych myśli. Malowidło emituje melancholię, zmuszając widza do refleksji. Jest jak stary film noir. Styl? To mieszanka abstrakcji z nutą impresjonizmu. Kreślone linie i plamy koloru nadają mu organiczny charakter. Patrząc na to, można poczuć zimowy deszcz za oknem, w środku nocy. Obraz może wywołać u odbiorcy uczucie niepokoju, jakby coś ważnego zostało zapomniane. "Te linie przypominają mi pajęczynę!" - może powiedzieć dziecko patrzące na to dzieło. Swobodnie przepływająca energia, spokój, ale i pewna doza chaosu. Człowiek patrząc, myśli: wow, jakie to life-like, a jednak zupełnie odrealnione. Fascynacja i nostalgia w jednym. Autor użył delikatnych pociągnięć pędzla, co nadaje obrazowi tajemniczej głębi.