Opis obrazu

Obraz jest pełen tajemniczych, mrocznych barw - dominują tutaj ciemne odcienie zieleni, brązu i granatu. Wygląda jak labirynt, w którym światło ledwo znajduje drogę. Kształty są rozmyte, jakby ktoś rzucił na nie cienką mgłę. Kompozycja jest chaotyczna, ale właśnie w tym chaosie tkwi piękno. Można poczuć się, jakby patrzyło się w głąb lasu po deszczu. Atmosfera obrazu jest trochę ponura, ale też refleksyjna. Czujesz, jak echo natury odbija się w twojej głowie. Jest coś hipnotyzującego w tym artystycznym zastosowaniu impasto, które sprawia, że faktura obrazu wydaje się niemal trójwymiarowa. Artysta bawi się światłem i cieniem, tworząc wrażenie nieuchwytności i tajemnicy. Może ci przypomnieć nocne spacery po nieznanych miejscach. Dla mnie, jest to jak patrzenie na "portal" do innego świata. Można w tym odnaleźć smutną, ale i piękną melodię życia. „To wygląda troche strasznie, ale fajnie!” powiedziałoby dziecko. Patrząc na ten obraz, myślisz o przeszłości, o zagubionych wspomnieniach, o marzeniach, które chciały wylecieć, ale gdzieś utknęły. Trudno to jednoznacznie określić, ale właśnie ta niepewność jest magiczna.