Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwa uczta dla oka. Dominują tutaj miękkie, stonowane kolory: zielenie, delikatne błękity i przygaszone żółcie. Kompozycja prowadzi naszą uwagę ku sylwetce samotnego wiatraka na wzgórzu, który wyraźnie się odcina na tle jasnego nieba. Pomarańczowo-różowy blask zachodu słońca dodaje scenie nostalgicznej atmosfery, tak jakby czas się zatrzymał, a wiatrak był strażnikiem tych maleńkich kawałków spokoju. Wygląda na to, że artysta, stosując techniki impresjonistyczne, uchwycił chwilę ulotną, grając światłem i cieniem w sposób tak subtelny, że aż magic. A teraz, wyobraź sobie miękką bryzę, która pieści twarz, podczas gdy patrzysz na ten krajobraz. Wiatrak przypomina o prostocie dawnych czasów. Dzieciak powiedziałby: "Patrz mamo, wiatraczek!". Ta dziecinna prostota dodaje uroku. Wiatrak to symbol przemijającego czasu, który niesie za sobą poczucie tęsknoty i zadumy. Ten obraz może być dla wielu przypomnieniem o wolniejszych czasach, kiedy życie płynęło spokojnym rytmem. Znika pośpiech miasta, a pojawia się coś, czemu warto się przyjrzeć. Coś, co ociera się o serce.