Opis obrazu

Obraz emanuje intensywną emocją. Na płótnie widzimy twarz pełną głębokich bruzd i cieni. Użyte są głównie kontrasty czerni i bieli, które dodają dramatyzmu. Ten monochromatyczny schemat kolorów przyciąga wzrok, kierując go do oczu, które wydają się przenikliwe i pełne tajemnicy. Kompozycja jest bliska i bardzo zbliżona do widza, co sprawia, że wydaje się, jakby portretowany wodził wzrokiem za obserwatorem. Atmosfera obrazu jest ciężka i zagadkowa. Można odczuć pewną nostalgię lub zadumę. Artysta posłużył się techniką ekspresjonistyczną, co widać po swobodnych pociągnięciach pędzla i dynamicznych konturach. Tak jakby każda kreska miała swoje znaczenie, swoją historię. Emocje wywołane tym obrazem mogą być różne. Może przyciągać za sprawą swojej tajemniczości, jednocześnie budząc niepokój. Jakby patrzeć w oczy kogoś, kogo historie nie znamy, ale czujemy ich ciężar. Dziecko powiedziałoby: "Oj, on wygląda, jakby myślał o czymś bardzo ważnym!". No i może ma rację. Pisząc to, czuję jakąś nieodpartą potrzebę interpretacji. Głębokość spojrzenia to prawdziwy "wow factor". Czy to złość? Smutek? Trudno jednoznacznie powiedzieć. Obraz pozostawia wiele do refleksji, uruchamia wyobraźnię i zaprasza do własnych interpretacji.