Opis obrazu

Obraz jest jak wzięty z sennego marzenia. Kolory na płótnie to mieszanka błękitów i fiołków, z domieszką rdzawych odcieni. Kompozycja jest chaotyczna, lecz to chaos kontrolowany. Rysunki postaci są wydłużone, mają smukłe sylwetki, przypominające nieco marionetki. Wieżyczka po lewej stronie zdaje się zaraz przewrócić, a jednak stoi. Atmosfera obrazu jest magiczna, trochę tajemnicza – jak bajkowy świat z mroczniejszą nutką. Styl dzieła przypomina surrealizm, gdzie granica rzeczywistości i snu jest nie do końca oczywista. Technika, jaką użył artysta, to prawdopodobnie akryl na płótnie. Pociągnięcia pędzla są wyraźne, widoczne, a zarazem delikatne, co dodaje głębi. A te postacie? No, takie trochę straszne, ale i ciekawe. Obraz może budzić u odbiorcy mieszane emocje – od zachwytu po delikatny niepokój. Ta tajemnicza aura jest intrygująca – czujesz się zainteresowany, więc jeszcze bardziej zaglądasz. Jak mama mówi, że zaraz będzie bajka to zawsze czekam. Moim zdaniem artysta celowo miesza te światy, by wywołać w nas właśnie takie „wow” momenty. To jest jak zanurzenie w innym świecie, i po angielsku to może być właśnie surreal. Odbiorca może zadać sobie pytanie: „Gdzie kończy się rzeczywistość, a zaczyna fantazja?” To jest pytanie bez odpowiedzi, ale to właśnie w tym tkwi urok tego obrazu.