Opis obrazu

Obraz, który widzę, to prawdziwa feeria burzowych chmur i emocji, jakby sam wiatr chciał opowiedzieć swoją historię. Dominują tutaj ciemne i złowieszcze odcienie czerni, granatu oraz szarości. W samym środku tej podniebnej dramaturgii ujawnia się biały przebłysk, przypominający fale sztormowego morza. To magia i chaos w jednym. Artysta zastosował technikę przypominającą akwarelę, gdzie kolory przelewają się i mieszają, tworząc dynamiczną kompozycję. Chropowata faktura dodaje całości surowości i głębokości. Atmosfera obrazu jest pełna napięcia i mroku, jakby za chwilę miało się rozpętać istne piekło. Wciąga odbiorcę w wir własnych myśli i emocji, przywołując obrazy zburzonych wysp i bezkresnych przestrzeni. Czy to walka człowieka z naturą? Możliwe. Emocje, które mogą się rodzić, to niepokój, ale i podziw. Dzieciak by powiedział: "chmurki są wściekłe!". Świetne, prawda? Patrząc, odczuwa się siłę, ale i kruchość natury. Jakby dwa żywioły toczyły bój na płótnie. Myśli krążą wokół słowa "epic". Cyk, kolejne spojrzenie i już wiem – to podróż wewnętrzna, gdzie każdy interpretuje chwilę po swojemu, łącząc się z tym niespokojnym krajobrazem.