Opis obrazu

Na obrazie widzimy konia, który zajmuje centralne miejsce kompozycji. Kolory są nasycone, z przewagą brązów i ciepłych tonów, tworzących harmonijny miks z delikatnym fioletowym tłem. Koń ma jasną grzywę, a jego duże, ciemne oczy wydają się niemalże żywe, patrząc prosto na widza. Czerwony kantar przyciąga uwagę swoją intensywnością, dodając obrazowi energii. Artysta zastosował technikę impasto, a grube pociągnięcia pędzla nadają fakturze wyrazistości, co można niemalże poczuć pod palcami. Atmosfera dzieła to mieszanka spokoju i dystansu z nutą magii; koń wydaje się zarówno przyjacielski, jak i pełen charakterystycznej dumy. Styl jest realistyczny, a jednocześnie ma w sobie elementy impresjonistyczne w sposobie, w jaki światło i cień grają na jego sylwetce. Obraz przywołuje wspomnienia z dzieciństwa, gdy marzylo się o własnym koniku, może trochę kręcącym nosem. Dla mnie to "awesome", bo koń zdaje się chwile oddechu potrzebować, może zaraz ruszy galopem. Oczy konia wzbudzają refleksję nad jego myśleniem, emocjami. Jest taka prostota w tym portrecie, która daje do myślenia: co on widział i co widzi w nas. Malarski bałagan pociągnięć pędzla nadaje obrazowi dynamizmu, jak żywe muzeum zatrzymanej chwili. Co to za historia, którą chciał nam opowiedzieć jego twórca? Snując te refleksje, czuję, że każde spojrzenie na obraz przynosi coś nowego, podobnie jak w rozmowie z kimś bardzo bliskim, której nigdy się nie kończy.