Opis obrazu

Na tym obrazie dominują kontrasty czerni, bieli i czerwieni. Czerwień kwiatów rozrzuconych na krawędziach, niczym wiszące lampiony, przyciąga wzrok od razu. Ich prosty kształt dodaje dziełu lekkości i delikatności. Postacie swym geometrycznym wyglądem pasują do otoczenia, nadają obrazowi pewną abstrakcyjność. Wygląda to jak coś z filmów animowanych, co przenosi widza w inny wymiar. Klimat jest spokojny, niemalże senny, jakby czas zwolnił swój bieg. Styl artysty jest minimalistyczny, ale bynajmniej nie nudny. Linie są ostre, klarowne, krawędziom nadano wyrazistość. Kwiaty wyglądają, jakby ktoś narysował je dziecięcą ręką, prostymi kreskami, co dodaje uroku. To jak "quiet chaos" w sztuce – cisza pełna tajemnic. Obraz może wywoływać uczucie nostalgii. Tu wszystko jest proste, a jednocześnie głęboko przemawiające. Dziecko mogłoby powiedzieć: "To takie fajne, jak kwiatki tańczą na głowie!". Patrząc na to, czuję spokój, ale i pewną tęsknotę za czymś nieuchwytnym. To grafika, która nie potrzebuje słów, by opowiadać historie. Obraz jest jak opowieść o codzienności, ujętej w subtelne ramy sztuki.