Opis obrazu

Obraz to prawdziwe arcydzieło geometrii i koloru. W centrum kompozycji znajduje się seria kwadratów, jeden wewnątrz drugiego. Dominuje kolor purpury, przechodzący przez odcienie od głębokiego fioletu na zewnątrz do jaśniejszego, niemalże święcącego pomarańczu w samym środku. Pośrodku powoli rozświetla się błękit, który stopniowo przechodzi w jasną biel, jakby prowadził do tajemniczego wnętrza obrazu. Całość zdaje się przyciągać wzrok do centralnego punktu, tworząc efekt głębi i przestrzeni. Atmosfera tego dzieła jest spokojna, ale i lekko zagadkowa. To jak patrzenie w kosmiczną otchłań, która jednocześnie intryguje i uspokaja. Nastrój obrazu przypomina senne marzenia, w których granice rzeczywistości stają się płynne. Artysta zgrabnie bawi się kolorem, używając subtelnych przejść tonalnych, by stworzyć wrażenie ruchu i dynamiki. Styl obrazu jest nowoczesny, minimalistyczny. Można by powiedzieć, że to inny wymiar abstrakcji. Technika opiera się na precyzyjnych liniach i płaskich plamach koloru. Niby proste, a jednak nie sposób oderwać wzroku. To obrazy przemawiający do serca, a nie tylko do oczu. Obraz wywołuje cały wachlarz emocji. Dla jednych może być synonimem harmonii, dla innych – zaproszeniem do medytacji. Ktoś się może poczuć jak w magicznym pokoju z bajki. Myślę, że to art na najwyższym poziomie. To trochu jak patrzeć w kalejdoskop. Coś niby zwykłego, ale za każdym razem zaskakuje. Ciekawe, co by pomyślało 7-letnie dziecko? Może powiedziałoby po prostu: "To jak światło w ciemnym tunelu!". I miałoby rację.