Opis obrazu

Na obrazie widać minimalistyczną miejską scenerię. Kolory są stonowane, dominują odcienie beżu, szarości i błękitu nieba. Kształty budynków są proste, geometryczne, jakby złożone z prostokątów i kwadratów. Kompozycja jest oszczędna, a jednocześnie harmonijna. Patrząc na to dzieło, można poczuć spokój pustego miasta w upalne popołudnie. Klimat jest lekko nostalgiczny, jakby z odrobiną tajemnicy, co kryje się za zamkniętymi oknami. Artysta użył techniki, która przypomina stylizację, trochę jak malowanie prosto z serca, oddając przy tym charakterystyczną prostotę. To jak gra światła i cienia, bardzo subtelnie, jakby cicho szeptało nam coś o samotności. Obraz wywołuje emocje związane z poszukiwaniem swojego miejsca w świecie, zachęca do refleksji nad tym, co jest za fasadą codzienności. Dla mnie to trochę jak cities in a dream. Małe dziecko powiedziałoby: "To takie duże klocki, mamo!". Czułem się jakbym przechadzał się po pustyni ciszy, gdzie czas stanął w miejscu. Myślę, że każdy może znaleźć tutaj cząstkę siebie, albo zgubić się w labiryncie myśli.