Opis obrazu

Obraz, który mamy przed sobą, to mieszanka surrealizmu i subtelnego humoru. Dominują ciepłe, stonowane barwy, beże i brązy, które zyskują kontrast dzięki ciemnym, falującym liniom. Centralnym punktem kompozycji jest postać kobiety, która z rozbrajającą pewnością siebie spogląda na widza. Jej ciało, niesamowicie wydłużone, jest otoczone stylizowanymi, metalowymi ornamentami, które przypominają balustradę. Struktura obrazu przyciąga oko, bawi się perspektywą, twistując naszą wizję w sposób prawie cartoonish. Artysta posłużył się prostotą form, a jednak udało mu się uchwycić coś więcej. Patrząc na obraz, czuć lekkość i figlarność. Jakby ktoś dał życie kreskówkowej wersji współczesności. Technika gry na płaszczyznach, balansowania kształtami, przywodzi na myśl twórczość Picassa, aczkolwiek w dużo bardziej ironiczny sposób. Czuję, że autor pragnie uchwycić tę ulotną chwilę zatrzymania w chaosie codzienności, dając nam do myślenia. Postać na obrazie zdaje się mówić - hej, nie przejmuj się, wszystko jest cool. Ten obraz to jak małe, artystyczne mrugnięcie okiem, które przypomina o konieczności dystansu do siebie. Można się zastanowić, co myślała osoba przedstawiona na obrazie. Może jest zagubiona, a może jest po prostu zrelaksowana na własnych zasadach. To obraz, który sprawi, że się uśmiechniesz. Albo przynajmniej uniesiesz brew z lekką konsternacją. Wow, to dziwne. Ale dziwne w dobrym sensie.