Opis obrazu

Obraz przyciąga wzrok delikatnymi pastelami i organicznymi kształtami. Dominują tu odcienie beżu, szarości, brązu i bieli, które harmonijnie splatają się wokół kobiecej twarzy. Jej oczy są ogromne, pełne głębi i tajemniczości. Rozmazane kontury włosów przypominają o chmurach. Cała kompozycja jest przyjemnie zbalansowana, przyciąga wzrok i zaprasza do dłuższego przyglądania się każdemu szczegółowi. Atmosfera obrazu jest spokojna i medytacyjna, choć gdzieś w tle czuć delikatny niepokój. To takie uczucie, jakby się było na granicy snu i jawy, w skrzyżowaniu dwóch światów. Styl artysty przypomina mi impresjonizm, z miękkimi, rozmytymi liniami i subtelnymi przejściami kolorów. Można wyobrazić sobie, że był to celowy zabieg, aby podkreślić ulotność chwili. Patrząc na ten obraz, można poczuć spokój i jednocześnie lekki niepokój. Czy postać patrzy na nas z tęsknotą, czy może ze spokojem? Każdy zobaczy coś innego. To, co mnie najbardziej uderza, to oczy. They're so deep. Jakby chciały coś powiedzieć, a jednocześnie milczały w swoim sekrecie. Czuję, że ten obraz może być oknem do wewnętrznego świata, że każdy widz zobaczy w nim coś innego. Mój młodszy brat powiedziałby pewnie: "Ta pani ma smutne oczy!". Coś w tym jest. Uroda obrazu tkwi w jego prostocie i tajemniczości jednocześnie. Nie można oderwać od niego wzroku, nawet jeśli nie do końca rozumie się, dlaczego.