Opis obrazu

Na obrazie dominuje kakofonia kolorów. Widzimy tu intensywne czerwienie, żółcie oraz niebieski, które wbijają się w pamięć. Postacie z instrumentami, jakby wyciągnięte z surrealistycznego snu, noszą kapelusze i stroje w barwne pasy. Ich twarze są zredukowane do minimalistycznych kształtów, co dodaje im tajemniczości. Styl jest pełen energii, przypomina spontaniczne dzieło autorstwa artysty postmodernistycznego. Kształty są zblazowane, a kompozycja chaotyczna i zarazem spójna. Całość tworzy radosną atmosferę, jakbyśmy nagle znaleźli się w środku koncertu jazzowego. Patrząc na obraz, można poczuć przenikanie muzycznych wibracji. Jeden z muzyków gra na gigantycznym kontrabasie, który zapada w pamięć. Dłoń dziecka mogłaby rysować taką scenę. Ten obraz wywołuje uśmiech, choć jednocześnie skłania do głębszej refleksji nad abstrakcyjnym pojmowaniem sztuki. Jest „awesome” i trudno oderwać wzrok! Coś w nim jest, co przyciąga jak magnes.