Opis obrazu

Na obrazie widzimy prawdziwą feerię kolorów. Czerwienie, błękity i żółcie wirują w dynamicznym tańcu, tworząc harmonijny chaos. Kształty są zniekształcone, pełne krzywizn i zakrętów, co przywodzi na myśl jazzową improwizację. Kompozycja jest gęsta, jednak każdy element ma swoje miejsce, nic tu nie jest przypadkowe. Nastrój obrazu to czysta energia, jakby muzyka wylewała się z płótna i porywała do tańca. Styl artysty można nazwać ekspresjonistycznym - grube pociągnięcia pędzla, intensywne kolory, pewna niedokładność, wszystko to nadaje dziełu muzyczną dynamikę. Może wywoływać emocje ekscytacji, radości, a może i trochę nostalgii za minionymi wieczorami w jazzowym klubie. Jest tu coś bardzo fizycznego, niemal można poczuć wibracje saksofonu. A ja myślę sobie, że tam na obrazie, dźwięk gra światłem. Iskrą eksperymentacji byłby angielski "rhythm", który przebija z tej kompozycji. Wygląda niczym koncert rozkręcony do białości, można poczuć się jakby się było tam naprawdę. "Ja widzę dużo kolorowych trąbek" - powiedziałoby dziecko.