Opis obrazu

Na obrazie widzimy dwoje postaci zanurzonych w magicznej scenerii. Kobieta z rudymi, rozwianymi włosami spogląda zalotnie na widza, trzymając dłoń przy ustach. Jej pomarańczowo-czerwona suknia w romby przyciąga wzrok nie mniej niż intensywny, zielony krajobraz wokół. Obok niej siedzi mężczyzna z cytrą, ubrany w niebieską bluzę i kolorowy kapelusz. Jego twarz wyraża spokój. Nad nimi rozpościera się nocne niebo z delikatnie połyskującym księżycem. W tle widać szereg domków oraz samotne drzewo, które zdają się pochodzić ze świata marzeń. Styl obrazu jest bardzo wyrazisty — mieszanka surrealizmu i abstrakcjonizmu z wyraźnym ukłonem w stronę sztuki naiwnej. Dominują żywe kolory, które dodają żywiołowości. Obraz emanuje spokojem i radością. Widz może poczuć się jakby znalazł się w innej, bajkowej rzeczywistości. Użyte techniki malarskie — intensywne kolory, mocne kontury — sprawiają, że scena wydaje się niemal namacalna. Wpatrujemy się w niego, jakbyśmy chcieli wejść do świata tych postaci, usiąść obok i poczuć "magic." To obraz, który może wywołać uśmiech na twarzy i przypomnieć, że świat jest pełen piękna. Kiedy patrzę na niego, czuję, jakby te dźwięki cytry płynęły prosto do mojego serca. "Mamo, a dlaczego pan ma tę dziwną czapkę?" — to mogłoby zapytać dziecko, zauważając urokliwy absurd tej sceny. Scena tętni życiem i spokojem jednocześnie, dając chwilę wytchnienia w chaosie codzienności.