Opis obrazu

Obraz emanuje niezwykłą kolorystyką i harmonią kompozycji. Dominujący turkus tła z pikującą w zielenią trawą, na której widać dwie eleganckie białe wieże, przyciąga wzrok. Jest tu coś magic particle. Urocza kobieta z bujnymi rudymi włosami, które sięgają niemal pod niebo, siedzi z zadumą, opierając głowę o rękę. W jej dłoni spoczywa maleńki ptaszek, jakby zamiennik smutku. Charakterystyczny gramofon gra swą cichą, nostalgiczną melodię, której echo wybrzmiewa nad filiżanką herbaty ustawioną na mozaikowym stole. Prostota form i miękkie linie tworzą senny klimat, jakby obraz zapraszał do marzeń. Technika użyta przez artystę jest płynna, niemal surrealistyczna, z delikatnym poczuciem humoru. Sprawia wrażenie lekkiego, a zarazem głębokiego, otwierając przestrzeń dla refleksji nad spokojem chwili. Czuć tutaj nieśpieszną melancholię dnia, gdzie czas płynie wolniej. Chciałbym tam być i posłuchać, co szepcze ptaszek. Dla siedmiolatka to może być bajka o śpiącej księżniczce i jej muzycznych snach. To obraz, który skłania do zadumy, z figlarnym mrugnięciem artysty.