Opis obrazu

Na tym obrazie widzimy urokliwy jesienny pejzaż. Drzewa z rozłożystymi koronami, pokryte brązowymi i pomarańczowymi liśćmi, tworzą malowniczą ramę. Pomiędzy nimi widać wąski strumień, który leniwie płynie przez środek kompozycji, odbijając niebo w jego spokojnych wodach. W oddali, na horyzoncie, prześwituje biały kościółek z czerwoną dachówką. Całość tonie w delikatnej mgiełce, co nadaje dziełu dreamy atmosferę. Artysta zastosował subtelne przejścia kolorystyczne, które nadają obrazowi ciepło i spokój. Użyta technika malarska jest raczej tradycyjna, z wyczuwalnym naciskiem na detale. Praca ta może wzbudzić w widzu uczucie nostalgii za utraconym czasem. Ktoś patrząc na ten obraz, może poczuć spokój, tak jakby siedział na brzegu strumienia i słuchał szumu wody. Dzieło jest jak opowieść, którą dziecko mogłoby opisać jako: "To las jesienią, gdzie liście się stają złote". Forma obrazu oddziałuje poprzez zaznaczone perspektywy i grę światła, co przyciąga uwagę odbiorcy. Jest tu coś "magical", coś, co sprawia, że chce się na to patrzeć i patrzeć. Codzienne życie zamyka się w tej scenerii, gdzie wszystko wygląda jak z bajki.