Opis obrazu

Na obrazie widzimy tajemnicze oczy, od których bije intensywny spokój, choć zewsząd otacza je surowa czerwień i brąz. Kształty są proste, nieco niedbale nakreślone pociągnięcia pędzla dodają całości surowego charakteru. Kolorystyka ogranicza się do zimnej szarości tła, kontrastującej z ciepłymi barwami czerwieni i brązu, a to wszystko wprowadza nieco melancholijno-dramatyczną atmosferę. Nastrój obrazu jest pełen refleksji, jakby malarz chciał, byśmy zatrzymali się na chwilę i pomyśleli o czymś głębszym. Hmm, jest w tym coś, co przypomina mi stare, vintage zdjęcia. Plus, ten styl - trochę jak impresjonizm, ale bardziej osobisty, jakby artysta włożył w to kawałek swojej duszy. Czuję, że te wielkie, patrzące oczy wprawiają mnie w stan zadumy, trochę jakbym z kimś rozmawiał bez słów. A dziecko mogłoby powiedzieć: "Te oczy patrzą na mnie, jakbym był ich przyjacielem!" Obraz budzi emocje, których nie da się łatwo opisać. Wiemy jedno - to dzieło mówi coś ważnego. Ale co? To już tajemnica ukryta pod warstwą farby.