Opis obrazu

Na obrazie dominują pastelowe odcienie błękitu i zieleni, które tworzą spokojną i nieco melancholijną atmosferę. Postać siedząca z boku, zdaje się zatracona w myślach, kontrastuje z prostymi, geometrycznymi kształtami budynków w tle. Całość kompozycji prowadzi oko w dal, ku horyzontowi, gdzie niebo spotyka się z lśniącym morzem. Obraz emanuje dreamlike nastrojem, jakby wszystko było zanurzone w delikatnej mgle emocji. Artysta użył techniki impasto, co dodaje tekstury, a może nawet trochę chaosu całej powierzchni dzieła. Widz może odczuwać spokój, ale też lekkość bycia zawieszonym w czasie, jakby nic się nie liczyło. Spontaniczna myśl „to wygląda jak sen” przychodzi do głowy. Wiatr wieje, ale nie słychać go. Może przypominać letnie popołudnie spędzone na plaży, kiedy wszystko jest sielskie i idylliczne. Ktoś mógłby powiedzieć: "Wow, jak tam ładnie", a siedmiolatek dorzuci: "Ja bym tam skakał z radości!" Dialog kolorów i delikatnych pociągnięć pędzla, przynosi wrażenie zarazem ulotności i trwania wiecznie.