Opis obrazu

Obraz zanurza nas w delikatnej grze błękitów i subtelnych rozmyć, które tworzą niemal eteryczną atmosferę. Dominują niebieskie odcienie, wprowadzające poczucie spokoju i chłodu. Postacie zdają się być zamglone, niemal jak duchy, unoszące się w tym tajemniczym, zamyślonym świecie. Czuć tu pewien dystans, niedopowiedzianą historię. Sposób, w jaki artysta używa światła, jest magiczny. Światło rzuca długie cienie, które rozciągają się i rozmywają, dodając głębi. Coś jakby 'dreamlike' quality. Niesie to ze sobą poczucie ulotności, jakbyśmy byli na granicy jawy i snu. Obraz zachęca do refleksji. Spoglądając na niego, można poczuć melancholijny spokój. Czy ta scena to marzenie czy wspomnienie? Każdy szczegół zdaje się być częścią większej układanki. Technika użyta przez artystę jest miękka, malarska, niemal jak akwarela rozlana po płótnie. Kiedy na to patrzysz, to jest trochę jak bajka. Obraz może wywołać różne emocje. Dla niektórych będzie to nostalgia, dla innych czas zatrzymany w kadrze. Można prawie usłyszeć cichy szum tego miejsca. Dla mnie, ten obraz to chwila wytchnienia od zgiełku rzeczywistości. Tak by powiedział siedmiolatek: ludzie jak duchy idą do domu.