Opis obrazu

Obraz emanuje tajemniczą, nieco melancholijną aurą. Dominują w nim czernie i biele, tworząc dynamiczną kompozycję pełną kontrastów. Postacie na pierwszym planie wydają się nieco zamazane, niby cień uchwycony w ruchu. To sprawia, że dzieło tchnie duchem niepewności. Wydaje mi się, że artysta używał techniki podobnej do monotypii, gdzie plamy i linie tworzą delikatny chaos. Trochę jak stary telewizor bez sygnału. Atmosfera obrazu jest ciężka, a jednocześnie fascynująca, jak tajemniczy sen. Widz może poczuć się zagubiony, próbując zrozumieć, co autor miał na myśli. "Look, mamo, ktoś się schował!" - to jakby głos dziecka patrzącego na ten obraz. Może wtedy spojrzymy innymi oczami. Myślę, że każdy może odnaleźć tu coś swojego. Obraz wywołuje emocje, jakie zależą od osobistych doświadczeń odbiorcy. Fascynuje mnie sposób, w jaki czarno-biała paleta kolorów może być tak „colorful”. Totalny majstersztyk!