Opis obrazu

Na obrazie dominują ciepłe, intensywne odcienie czerwieni i ochry, które zdają się wręcz pulsować na tle ciemnej, mrocznej gęstwiny czerni. Przestrzeń nieba jest burzliwa i kipiąca energią, z pomarańczowymi i czerwonymi smugami rozlewającymi się jak bibuła skąpana w farbie. Kompozycja jest dynamiczna, pełna kontrastów – głęboka czerń i subtelne przejścia w kierunku jasnych bieli u dołu obrazu przyciągają wzrok. Atmosfera dzieła jest niepokojąca, trochę tajemnicza, jakbyśmy stali na krawędzi innego świata. Całość przypomina dramatyczny zachód słońca nad rozgniewanym morzem. Ekspresjonistyczny styl malarza przejawia się w odważnym użyciu koloru i intensywnej, niemal abstrakcyjnej formie. Użycie szerokich pociągnięć pędzla i ciekawych tekstur nadaje obrazowi głęboko emocjonalny wydźwięk. To wszystko sprawia, że widz czuje się przytłoczony, ale w dobry sposób. Czyż to nie przypomina nieco chaosu życia? Wow. Sprawia, że chce się na chwilę zatrzymać, zastanowić. To jakby "passion" uchwycone na płótnie. Jakby ktoś krzyknął: "Patrz!" i pokazał pełnię emocji. 7-latek mógłby powiedzieć: "To wygląda jak wybuch wulkanu!" I chyba ma rację, bo obraz kipi energią i surową potęgą natury.