Opis obrazu

Na obrazie dominują chłodne odcienie szarości i błękitu, kontrastujące z ciepłą brązową siecią przecinającą kompozycję. Kształty są zaledwie zarysowane, abstrakcyjne, a jednak pełne dynamiki. Widać grę światła i cienia, która nadaje dziełu głębię. Klimat jest wręcz tajemniczy, jakbyśmy zaglądali do świata innego wymiaru. Styl obrazu przypomina trochę cubism, z jego ostrymi krawędziami i geometrycznymi formami. Technika użyta przez artystę to prawdopodobnie olej, co widać po subtelnych przejściach między kolorami. Obraz budzi mieszane emocje. Z jednej strony fascynuje harmonią i spokojem, z drugiej intryguje ukrytą treścią, jakby coś ważnego miało się za chwilę wydarzyć. Przypomina mi to wesoły labirynt, pełen zagadek do rozwiązania. Może sugeruje potrzebę patrzenia głębiej, poza powierzchnię. Dla niektórych może być przypomnieniem o chaosie, który kryje się pod pozorami porządku. Osobiście, kiedy na niego patrzę, czuję nutkę nostalgii za czymś nieuchwytnym. Jak wspomnienie z dzieciństwa, którego kontur się już zatarł. To niby tylko zlepek barw, a jednak opowiada własną historię. Absolutnie niesamowity, prawda?