Opis obrazu

Obraz przedstawia przestrzeń jakby z innego świata. Dominują tutaj ciemne kolory z przewagą szarości i brązów. Na pierwszy plan wysuwa się ogromne sklepienie - przypomina ono tunel z wieloma łukowymi, narysowanymi odręcznie liniami. Przenikające przez nie światło tworzy efekt miękkiego blasku. Całość jest nieco abstrakcyjna; prostota form i wyraziste pociągnięcia pędzla nadają dziełu niezwykły charakter. Chciałbym podjechać rowerem w dół. Atmosfera obrazu jest tajemnicza, trochę jakbyś szedł samotnie przez stary, opuszczony dworzec. Jest cisza, ale taka, co nawet szelest liści słychać. Artysta korzystał z energicznych pociągnięć, co nadaje kompozycji dynamikę. Technika zdaje się podpierać się metodą impasto - widoczne są grube warstwy farby, zwłaszcza w ciemniejszych obszarach. To takie miejsce, gdzie w jednej chwili czujesz się wolny, a w drugiej jakby otoczony cieniem przeszłości. Obraz pozwala na refleksję, przypominając o przemijającej naturze życia. Mój kot by tu na pewno był ciekawski. Mówiąc szczerze, jest w tym coś prawdziwego, „timeless”. Czuję, jakby obraz szeptał mi na ucho opowieści z przeszłości, budząc we mnie jednocześnie niepokój i zachwyt.