Opis obrazu

Obraz ukazuje nastrojowy krajobraz, gdzie na pierwszym planie pojawia się majestatyczne drzewo z delikatnymi, różowymi liśćmi. Intensywne barwy jesieni, ciepłe brązy i pomarańcze, kontrastują z zimnym błękitem nieba, które zdobi chmura jakby puszysta wata cukrowa. Kompozycja zdaje się subtelnie i delikatnie płynąć, każde nałożenie farby emanuje spokojem. Jest w tym kawałek magii. Może to właśnie sprawia, że dzieło wywołuje uczucie nostalgii i przypomina o przemijaniu czasu. "Patrz, to drzewo jest tak samotne!", mogłoby powiedzieć dziecko, zauważając delikatny smutek bijący z ilustracji. Artysta zastosował technikę impastu, dzięki czemu tekstura nabiera głębi. Jego pociągnięcia pędzlem są żywe i dynamiczne, jakby malował w rytmie bicia serca. To painting to jak wejście do innego świata, w którym cisza mówi więcej niż słowa. Osobiście czuję się zrelaksowany, jakbym chwilę usiadł pod tym drzewem i wsłuchiwał się w szelest liści.