Opis obrazu

Na obrazie widnieją trzy główne bloki kolorystyczne. Dominujący, zielony odcień pokrywa większą część płótna. To tło ma głębię i nieco surowy, teksturowany wygląd, który nadaje dziełu tajemniczy, zielony świat. Po prawej stronie znajdziemy intensywną, pomarańczową smugę, która jakby ożywia całość, wnosząc odrobinę energii i ciepła. W lewym górnym rogu znajduje się prostokąt, niemal jak zagubione okno, z dwoma kolorami: niebieski i czerwony. Ten mały element przyciąga uwagę, stanowiąc interesujący kontrast do reszty. Kompozycja jest prosta, a jednak fascynująca. Styl obrazu to czysty minimalizm. Prostota i oszczędność formy, a zarazem bogactwo emocji, które może wywołać. Technika, jak gdyby malarz posługiwał się grubymi pociągnięciami pędzla, tworzy efekt, który przypomina nieco klasyczne obrazy ekspresjonistów. Każda barwa jakby krzyczała do nas swoim własnym, indywidualnym głosem. Odbiorca może odczuwać spokój, ale równocześnie jakieś wewnętrzne napięcie. Patrząc na to dzieło, można odnieść wrażenie, że artysta chciał przekazać coś więcej niż tylko kolory. Może to symbol walki między harmonią a chaosem? Tak sobie myślę, że oglądając to dzieło, czuję jakby ten obraz chciał mi powiedzieć: "spójrz na mnie raz jeszcze, there’s more than meets the eye." Aż chciałoby się zapytać, co kryje się za tym prostokątem? Tak jakby to obraz chciał się bawić z naszą wyobraźnią. To wszystko sprawia, że chociaż początkowo może wydawać się prosty, im bardziej się mu przyglądamy, tym więcej możemy odkryć. Ale super obraz!