Opis obrazu

Na obrazku widnieje iris, piękny fioletowy kwiat, który mocno kontrastuje z jasnym, żółtym tłem. Zielone liście wznoszą się po obu stronach, przypominając domowy ogród w pełnej krasie. Kompozycja jest prosta, ale dynamiczna. Kolory są intensywne, niemal wyrywając się z płótna do widza. Artysta zdecydował się na wyraziste, ekspresjonistyczne podejście, używając grubych pociągnięć pędzla. Nastrój obrazu – eh, jakiś taki wesoły, wręcz optymistyczny. Kolory wprawiają w dobry nastrój i sprawiają, że człowiek jakoś tak automatycznie się uśmiecha. Styl przypomina nieco street art, ale z delikatnością tradycyjnego malarstwa. A może to taki mix? Patrząc na dzieło, można poczuć, jak jesienna szaruga ustępuje miejsca słonecznemu porankowi. "Wow, jakie to ładne!" – powiedziałoby dziecko. Obraz? Totalnie "eye-catching". Może skłaniać do refleksji nad pięknem natury, ale też ot, po prostu - cieszyć oko. Znajdziemy tu coś z codzienności, ale jednocześnie ulotne piękno chwili, bo kwiaty przecież szybko więdną. To jedno z tych dzieł, które zatrzymują czas. Ale czy nie to głównie robi sztuka?