Opis obrazu

Na obrazie wyraźnie dominują odcienie złotej żółci i ziemistych brązów, które płynnie przechodzą w szarości i cienie w tle miasta. Surowa, niemal abstrakcyjna linia budynków na horyzoncie daje poczucie dystansu, a pojedyncze, ciemne postacie na pierwszym planie dodają kompozycji human touch. Klimat jest spokojny, wręcz melancholijny, ale jednocześnie tętniący cichą energią. Artystyczna technika impastu widoczna w grubo nakładanej farbie dodaje tekstury i głębi. Obraz może wywoływać poczucie osamotnienia w miejskim zgiełku, jakby każdy z tych małych, czarnych ludzików miał swoją odrębną historię. Czy te małe postacie to ludzie czy cienie ich wspomnień, tego nie wiadomo. Dzieło pozostawia odbiorcę z pytaniami bez odpowiedzi, co jest jego największą siłą. "Wydaje mi się, że to miasto żyje", mogłoby powiedzieć dziecko patrząc na ten obraz. To coś w rodzaju niekończącej się opowieści o życiu na nieustannie zmieniającej się planszy miasta. Ale czy to na pewno tylko budynki? Ta aura niepewności i tajemnicy, to jest to "something" co przyciąga wzrok i nie pozwala odejść.