Opis obrazu

Obraz to jak bajka opowiedziana w barwach. Na pierwszy rzut oka widać delikatne przejście od ziemistych czerwieni ku pastelowym błękitom nieba, gdzie kilka abstrakcyjnych form przypomina nieregularne chmurki. Kompozycja jest prosta, ale intrygująca, z centralnie umieszczonymi czarnymi sylwetkami ludzi, a może duchów przeszłości. Owe postacie zdają się unosić, jakby były częścią magicznego misterium. Klimat obrazu jest nostalgiczny i spokojny, a jednocześnie ma w sobie coś niepokojącego. Technika użyta przez artystę łączy w sobie elementy impresjonizmu z abstrakcjonizmem, co sprawia, że każda smuga farby ma swój własny rytm i flow. Patrząc na to dzieło, można poczuć się jak w krainie snów, gdzie czas nie istnieje. "Look, Mamo, oni lecą!" – mógłby zawołać siedmiolatek, wskazując palcem na niewyraźne postacie. Obraz pobudza do refleksji, może nawet zadania sobie pytania o ulotność i niedopowiedzenia naszego bytu. Może kryje się tu melancholia, a może po prostu chwila zatrzymana w czasie. Ale kto wie, co autor chciał powiedzieć? Zostaje tylko odczuwać.