Opis obrazu

Obraz przyciąga wzrok swoją prostotą i zarazem głębią. Dominują na nim stonowane barwy – brązy, beże i czerń, które tworzą harmonijną i nieco melancholijną kompozycję. Postacie na obrazie pojawiają się jako czarne sylwetki, tańczące po jasnej drodze, co dodaje dziełu dynamizmu i ruchu. Są jakby zanurzone w tło miasta, które rysuje się w oddali, zbudowane z geometrycznych form – prostokątów budynków, podłużnych drzew. Nastrój obrazu jest trochę tajemniczy, jakbyśmy obserwowali jakiś secret meeting postaci w zimowy wieczór. Styl artysty jest w pewien sposób oszczędny, ale przez to niezwykle sugestywny. Minimalistyczne kształty i płaskie kolory nadają pracy współczesny charakter, może trochę przypominający prace kubistów lub impresjonistów. Obraz ma w sobie coś fascynującego, coś co sprawia, że chcesz się w niego wpatrywać i zastanawiać, co się tu naprawdę dzieje. Dzieło może budzić różne emocje, od nostalgii po radość i dozę zadumy. Widz można poczuć się zaintrygowany, a może nawet trochę jak dziecko, które nagle znalazło się w zaczarowanym świecie. "Te ptaszki nie latają, one tańcują" – rzec by mógł malec. W tym obrazie kryje się coś więcej niż tylko przedstawienie rzeczywistości. To spojrzenie na inny wymiar, a ja czuję, że chciałbym tam być, choćby na chwilę.