Opis obrazu

Na obrazie rozciąga się szerokie niebo w szarofioletowym tonie, pod nim złota łąka przecięta białą wstęgą drogi, zakręcającą łagodnie w prawo. Sylwetki jak wycięte z papieru, czarne i wydłużone, stoją i idą wzdłuż ścieżki, jedna prowadzi maleńkiego psa na długiej smyczy. Drzewa to tylko kropki i gruszki na horyzoncie, geometryczne i uparte. Panuje cisza i zawiesisty mood, jak przed deszczem. Pociągnięcia pędzla gęste, chropowate, miejscami widać impast i skąpą paletę. Styl przypomina minimalizm figuratywny, dużo pustej przestrzeni i ostry kontrast postaci do tła. To niby proste, a jednak cos niepokoi. Ja czuję spokój, ale też ukłucie, że zaraz coś się wydarzy. Ja widzę drogę i ludzie idą i piesek biegnie. Myślę o spotkaniu i dystansie, o rozmowie, która dopiero się zacznie. Trochę krzywo, troszke nierówno, ehh, i dzięki temu prawdziwie.