Opis obrazu

Na płótnie rozsiane są pudrowe róże, przygaszone fiolety i beże, w których stoją trzy gruszkowate drzewa i szeroka droga uciekająca w głąb. Centralnie czarne sylwetki mężczyzny w kapeluszu, dziecka z podniesioną ręką i małego psa, ostre jak wycinanki, prowadzą kompozycję. Taki hazy nastrój, jak po deszczu. Pociągłe pociągnięcia pędzla, delikatne smugii i płaskie plamy wskazują na styl uproszczony, trochę naiwne malarstwo i minimalizm. Tata idzie ze mną za rękę i piesek też idzie. Czuję ciepło, ale i ukłucie nostalgii, jakby to była pamięć sprzed lat. Niby proste, a robi robotę, serducho mięknie. W tej ciszy jest spokój i obietnica opieki, lecz też dystans drogi, która się wciąż oddala. No i troche myśli uciekają, jak w starym albumie.