Opis obrazu

Obraz przedstawia intrygujący portret, na którym dominuje duża twarz postaci z intensywnie piwnymi włosami. Kolory są stonowane, z przewagą odcieni ziemi i różu. Rysy twarzy są wyraziste, ale jednocześnie ujawniają pewną abstrakcję, która sprawia, że obraz zdaje się być otwarty na interprtację. Kompozycja jest prostolinijna, z centralnym układem, co przyciąga wzrok widza do samego środka dzieła. Atmosfera emanowana z obrazu jest nieco tajemnicza, a może i trochę nostalgic. Wyczuwa się w nim coś nieuchwytnego, jakby echo mijających czasów. Styl artystyczny to zdecydowanie ekspresjonizm z nutą indywidualizmu, co powoduje, że dzieło jest jednocześnie unikatowe, jak i uniwersalne. Pociągnięcia pędzla są odważne, tworząc fakturę, która przyciąga, zachęca do dłuższego zatrzymania wzroku. Emocje wywoływane przez obraz są złożone. Może budzić refleksję nad przemijaniem, wewnętrzną siłą oraz melancholią ludzkiego doświadczenia. Tak mi się wydaje, że jest naprawdę cool. Jakby miał jakiegoś ducha w sobie. Dziecko mogłoby powiedzieć: "Ta pani wygląda na smutną, bo ma zamknięte oczy!" Zabawa formą i kolorem wprowadza widza w stan zadumy, jednocześnie oferując poczucie obcowania z czymś wyjątkowym, czego nie da się łatwo zaszufladkować. Czy to autoportret, czy tylko wizja artysty – to pytanie pozostaje otwarte.