Opis obrazu

Na obrazie widzimy nocny pejzaż, gdzie dominują odcienie niebieskiego i bieli. Horyzont przecina ciemna linia drzew, tłumiąc resztki światła dziennego. Niebo jest dynamiczne, pociągnięte pędzlem w sposób, który sugeruje ruch chmur, jakby natura nie mogła się uspokoić ani na chwilę. Nastrojowa atmosfera emanująca z dzieła to mieszanka spokoju i tajemnicy. Akt namalowania jest jak gwałtowna niespójność z delikatnym, almost dreamy stylem odbicia na tafli wody. Te chmury wyglądają jak wata cukrowa, ale są niebieskie. Jest tu coś hipnotyzującego, zatrzymuje wzrok na dłużej. Zastanawiam się, co może kryć ciemność pośród drzew. Styl artysty oscyluje między impresjonizmem a abstrakcją. Pociągnięcia pędzlem są szybkie i ekspresyjne, a jednak całość jest subtelna i przemyślana. Obraz wywołuje uczucia nostalgii, może trochę tęsknoty za czymś nieosiągalnym. Jest w nim ukryta magia, taka senna podróż w miejsca odległe, której chcemy doświadczyć choćby na moment.