Opis obrazu

Na tym obrazie dominuje zimowa sceneria pełna śniegu i górzystych krajobrazów. Widok zaczarowuje błękitem nieba, który delikatnie kontrastuje z intensywnym fioletem cieni na zboczach gór. Przód obrazu zapełniają pokryte śniegiem dachy domów, które wyglądają jak małe chatki pouprawiane na białym dywanie. Kompozycja prowadzi wzrok ku dalowi, gdzie góry wyglądają, jakby dotykały nieba. Nastrój jest spokojny i kojący – wydaje się, że nawet czas zatrzymał się w śnieżnym bezruchu. Artystyczny styl, który wybrał malarz, oscyluje między impresjonizmem a realizmem. Wyraziste pociągnięcia pędzla dodają obrazowi dynamiki, ale jednocześnie delikatność kolorów utrzymuje go w harmonijnej równowadze. Obraz może wywoływać u odbiorcy uczucie nostalgii za zimowymi wakacjami w górach, ale też refleksję nad pięknem natury, które kryje się w surowości zimy. Ciekawe, jak jeden obraz potrafi wciągnąć nas w całkiem inny „świat”. I od razu chce się zawołać po angielsku: „Wow!”. Każde spojrzenie na tę scenę budzi w nas rózne emocje, od poczucia spokoju po tęsknotę za przygodą. To tak, jakby usiąść przy kominku z kubkiem gorącego kakao i patrzeć, jak śnieg cicho opada za oknem. Może być też tak, że przypomina nam to naszą pierwszą jazdę na sankach, kiedy wszystko było takie nowe i ekscytujące. Nawet dziecko by powiedziało: "Ale fajnie by było tam pobiegać w śniegu!"