Opis obrazu

Obraz przedstawia zimowy krajobraz z ławką, gdzie para ukrywa się pod parasolem. Delikatne błękity tła tworzą zimną, ale spokojną atmosferę, przypominającą ciszę wieczorną. Wiszące, nagie gałęzie u góry obrazu dodają nieco dramatyzmu, jakby natura zamierała w oczekiwaniu na cieplejsze dni. Kompozycja jest prosta, ale bardzo wymowna–prostota kształtów kontrastuje z emocjonalną głębią sceny. Technika użyta przez artystę przypomina akwarele, z miękkimi przejściami kolorystycznymi i subtelną grą światła. Elementy obrazu są niedookreślone, co dodaje mu nieco nostalgii i melancholii. Czuje się tęsknotę, loneliness, ale i pewien spokój. Uwagę przyciąga parasol, symbolizujący ochronę przed surowością otaczającego świata. Dzieciak mógłby powiedzieć: "Ławeczka się mrozi i ktoś ma parasol, jakby padało cukrem!". Śnieg pada delikatnie, jakby w tańcu leniwe płatki krążyły wokół ławki. Patrząc na ten obraz, można się zastanowić, jakie słowa padają w tej ciszy między ludźmi siedzącymi razem, jakie tajemnice kryje parasol. A może to obraz o miłości, co przetrwa każdą zimę? Sztuka tu mówi więcej niż tysiąc słów.