Opis obrazu

Obraz przyciąga uwagę swoją prostotą. Dominuje w nim gama brązów i beży, przechodzących miękko z góry na dół płótna. Pozioma linia biegnąca przez środek, przypomina złamaną linię horyzontu, dzieląc obraz na dwie części. Ten minimalistyczny pejzaż emanuje spokojem, a jednocześnie kryje w sobie coś tajemniczego. Atmosfera obrazu jest melancholijna, jakby zatrzymana w czasie. Styl artysty jest wysoce abstrakcyjny, a zarazem harmonijny w swej prostocie. Użyta technika (może olej? A może akryl?) i dokładność w przejściach kolorystycznych dodają mu głębi. Dziecięce serce mogłoby powiedzieć: „To tak jakby patrzeć na morze w dniu, kiedy jest cisza i spokój”. I rzeczywiście, obraz zdaje się wciągać w swój świat. Taki, w którym czas płynie wolniej, a umysł może odpocząć. Ten subtelny „calmness” w barwach i kształtach może wywoływać w odbiorcy poczucie odprężenia, jakby odpływał daleko od codziennych trosk. Zastanawiam się, co inspirowało artystę. Czy była to potrzeba odnalezienia harmonii w chaotycznym świecie? A może jakieś wewnętrzne refleksje? Patrząc na ten obraz, czuję spokój pośród burzy.