Opis obrazu

Na obrazie dominują ciepłe, ziemiste kolory, które przełamują intensywnie niebieskie postacie aniołów unoszące się nad zrujnowanymi budynkami. Kompozycja wprowadza pewną melancholię, a jednocześnie tajemnicę. Ruiny w tle wydają się być z cichej opowieści o przemijaniu, gdzie stonowane odcienie beżu i brązu kontrastują z żywiołowymi kształtami. Nastrój jest trochę nostalgiczny, jakby czas się zatrzymał, ale też "magiczny", jakby realność była tylko iluzją. Artysta zastosował technikę swobodnych pociągnięć pędzla, co dodaje obrazu impresjonistycznej lekkości. Anioły, choć abstrakcyjne, są jak marzenia, które przenikają rzeczywistość. Na pierwszy rzut oka przypomina mi to sen, gdzie rzeczywistość jest jakby zamglona, a jednocześnie pełna symboli. Patrząc na obraz, można poczuć, że życie jest pełne niespodzianek, a „plany” mogą być w każdej chwili zmienione przez coś niespodziewanego. Dla mnie, to przypomina bajkę o świecie, gdzie cuda są na porządku dziennym. W pewnym sensie obraz wydaje się "speak" o nadziei, nawet w najbardziej niesprzyjających okolicznościach. I to jest absolutnie piękne w swojej prostocie.