Opis obrazu

Na obrazie dominuje bogata paleta zieleni i żółci. Liście słoneczników układają się w dynamiczne, niemal tanecznie krzywe, dodając kompozycji ruchu. Gdzieniegdzie przebijają się brązowe i białe akcenty, które wprowadzają kontrast. Kwiaty, choć ugięte, emanują pewnym blaskiem. Atmosfera obrazu jest nieco melancholijna, jakby przypominała o końcu lata i przemijaniu. Styl artysty to impastu, z wyrazistymi, grubymi pociągnięciami pędzla, które oddają teksturę i dynamikę. Patrząc na obraz, można poczuć mieszankę spokoju i tęsknoty. To trochę jak nostalgia za czymś utraconym. Język wizualny ma w sobie coś "touching", co porusza. Ja bym chciał, żeby zawsze było słonecznie - powiedziałby 7-latek. Dzieło przywodzi na myśl ulotność, a jednocześnie zachęca do refleksji nad cyklem życia. Jest w nim coś, co sprawia, że odbiorca czuje się zamyślony, ale też jakby kojąco otulony naturą.