Opis obrazu

Obraz emanuje tajemniczą aurą, która przyciąga wzrok i prowokuje do refleksji. Dominuje tutaj paleta ziemistych odcieni brown, ochry i złota. Główny element to twarz, która wydaje się wyłaniać z chropowatej faktury płótna. Kształty są rozmyte, a granice nieprecyzyjne, co nadaje kompozycji efemeryczny charakter. Nastrój obrazu jest dość melancholijny, ale i refleksyjny, jakbyśmy patrzyli na coś, co przetrwało upływ czasu. Technika, którą artysta zastosował, to prawdopodobnie impasto, co widać po grubo położonych warstwach farby. Można poczuć pewien ciężar, ale i ciepło bijące z tej pracy. Patrząc na ten obraz, można odnieść wrażenie, że łączy w sobie chaos i harmonię. Emocje? Na pewno zaskoczenie, ale też spokój. Możliwe, że przypomina o przemijalności, ale w pozytywnym sensie. „To wygląda jak staroć, ale fajny” – mogłoby powiedzieć każde dziecko. W całym obrazie jest coś nostalgicznego, co sprawia, że chce się na niego patrzeć dłużej.