Opis obrazu

Obraz przyciąga spokojną paletą barw. Dominuje miękka, mglista harmonijna mieszanka szarości, beży i delikatnych odcieni niebieskiego. Kompozycja jest abstrakcyjna - na pierwszy rzut oka chaotyczna, lecz przy bliższym spojrzeniu widoczne są subtelne przejścia między tonacjami. Centralna część obrazu wydaje się jaśniejsza, niemal jakby ukrywała w sobie delikatne światło. Na lewo od centrum widoczna jest ciemniejsza, pionowa linia, która może przywodzić na myśl drzewo stojące samotnie w mglistej przestrzeni. Atmosfera dzieła jest melancholijna, ale w ten spokojny, cichy sposób. Artysta wykorzystał technikę szerokich pociągnięć pędzla, pozwalając kolorom na nieoczekiwane połączenia i zaskakujące kontrasty. Stylem obrazu przypomina on abstrakcjonizm, gdzie emocje artysty przeważają nad dosłownością przedstawienia. Ktoś, kto patrzy na ten obraz, może poczuć delikatną tęsknotę lub nawet wewnętrzny spokój. Może przywodzić na myśl wspomnienia z chłodnych, porannych spacerów, gdzie widoczność ogranicza mgła. Dla mnie, to trochę jak patrzenie w chmury, próbując odnaleźć w nich kształt czy ukrytą historię. Remembering things that never happened. To obraz, w którym każdy może znaleźć kawałek siebie lub swoje indywidualne odczucia. "To wygląda jak dymiąca góra!" mogłoby powiedzieć 7-letnie dziecko. Jest coś hipnotyzującego w zdolności artysty do wywoływania tylu odczuć przy użyciu tak ograniczonej palety.