Opis obrazu

Na obrazie dominuje subtelna paleta pastelowych barw, z lekkimi brązami, różem i beżami. Dominujący punkt to grupa drzew, które stoją na granicy mgły. Ich sylwetki z ledwością wyróżniają się na tle delikatnej poświaty. Obraz emanuje spokojem i melancholią, jakby czas zatrzymał się na chwilę przed zachodem słońca. W stylu obrazu można dostrzec wpływy impresjonizmu, z delikatnymi muśnięciami pędzlem, które oddają ulotność chwili. Artysta zastosował technikę rozmycia, co sprawia, że krajobraz wydaje się odrobinę niewyraźny, jak w marzeniu. Patrząc na to dzieło, można poczuć chłodny powiew wiatru i zapach wilgoci unoszącej się w powietrzu. Jest w nim coś nostalgic, przypomina chwile, kiedy człowiek tęskni za czymś nieuchwytnym. "To wygląda jak z bajki!" – pomyślałby 7-latek, próbując objąć wzrokiem całość. Obraz budzi refleksję o ulotności i przemijaniu, ukazując chwilę zatrzymaną w czasie. Przyciąga wzrok i nie pozwala oderwać się od niego, jakby zachęcał do zanurzenia się w jego ciszy.