Opis obrazu

Na obrazie dominuje ciepła paleta beżowych i brązowych odcieni, które przeplatają się z ciemniejszymi tonami. Na środku widać postać trzymającą czerwoną parasolkę, która wyraźnie kontrastuje z jednolitą kolorystyką tła. Obraz zdaje się rozmywać, co nadaje mu nieco dreamlike jakości i sprawia, że widz może się poczuć jakby patrzył przez zatłuszczone okno w deszczowy dzień. Latarnie uliczne, ledwo widoczne, dodają poczucia urbanistycznego krajobrazu, choć w tym przypadku bardziej sennym niż ruchliwym. Nastrój dzieła jest melancholijny, przypomina chwile refleksji podczas samotnego spaceru w deszczu, gdy krople deszczu wpadają na parasol. Styl obrazu jest impresjonistyczny, co można zauważyć w sposobie, w jaki artysta zastosował szerokie pociągnięcia pędzla i rozmyte kontury. Kiedy na to patrzę, czuję spokój połączony z lekkim smutkiem. Wydaje mi się, że artysta chciał uchwycić ulotność chwili i pewną ephemerality życia, a postać z parasolem symbolizuje każdą osobę, która kiedyś szukała schronienia w deszczu. To taki moment, kiedy puszczasz wszystkie napięcia i po prostu patrzysz. "It's raining again" to myśl, która mogłaby przejść przez głowę patrząc na ten obraz. Dzieciak pewnie powiedziałby, że "ten pan ma fajny czerwony parasol"! I tak właśnie, patrząc na tę scenę, można odpłynąć w swoje własne myśli i wspomnienia chwil ciszy i deszczu.