Opis obrazu

Obraz to chaotyczna symfonia kolorów i kształtów. Dominują tu odcienie niebieskiego, zielonego oraz złocistego brązu. Plamy barw przypominające jesienne liście wirują w nieprzewidywalnym tańcu. Światło zdaje się rozpraszać w mgiełce, co nadaje całości nieco tajemniczego charakteru. Kompozycja jest dynamiczna, niemalże pulsująca – przyciąga wzrok jak magnes. Atmosfera na obrazie jest trudna do uchwycenia, jak sen o poranku, kiedy w głowie jeszcze miesza się rzeczywistość z wyobraźnią. Nastrój jest nieco melancholijny, ale i pełen życia. Artysta posłużył się techniką impasto, nakładając grube warstwy farby, co dodaje pracy struktury i głębi. Rzucone tu i ówdzie pociągnięcia pędzla świadczą o pewnej nonszalancji twórczej, która intryguje i zmusza do refleksji o przemijaniu czasu. Takie obrazy mogą wywoływać wiele emocji. Można poczuć spokój, oglądając ten artystyczny chaos, ale jest też coś hipnotyzującego, co sprawia, że człowiek chce wracać do tej wizji. I'm loving it! Ja sobie myślę, że te drzewa wyglądają, jakby tańczyły, mówiłby mały chłopiec pełen zachwytu. Patrząc na to dzieło, można zastanowić się nad naturą zmian, cyklicznością pór roku i nieustającą transformacją, która potrafi być zarazem piękna i niepokojąca. Obraz jest jak piosenka dawno niesłyszana – znajoma, ale zaskakująca w nowych kontekstach.