Opis obrazu

Na obrazie widzimy las pełen wysokich, smukłych drzew. Wyglądają jak brzozy z białą, plamistą korą. Widać mnóstwo zieleni, brązów i odrobinę żółci, które razem tworzą ciepłe tonacje. Kompozycja jest bardzo dynamiczna; drzewa układają się w szeregi, wprowadzając harmonię i rytm. Są poprzetykane pojedynczymi kępami mchu. Atmosfera jest nieco tajemnicza, jakbyśmy zaglądali do świata pełnego sekretów natury. Artysta zastosował technikę impasto, co widać po grubych, wyrazistych pociągnięciach pędzla. Farba nakładana warstwami dodaje głębi. Jest tu pewna niedbałość, taki controlled chaos, który czyni obraz bardziej żywym i prawdziwym. Nastrój jest spokojny, aż chciałoby się wejść do tego lasu i poczuć szum wiatru. Obraz może wywoływać wiele emocji: od poczucia spokoju, przez refleksję, aż po chęć ucieczki od codziennego zgiełku. Dla mnie to chwilka wytchnienia. Może to też być przypomnienie o potrzebie kontaktu z naturą. „Drzewka są duże i zielone jak brokuły”, mogłoby powiedzieć dziecko patrzące na ten obraz. Fascynujący jest sposób, w jaki artysta bawi się światłem, które przenika przez listowie. Jest coś magicznego w tej grze cieni i blasków.