Opis obrazu

Na obrazie widzimy młodą kobietę stojącą na tle malowniczej łąki pełnej zielonych źdźbeł, delikatnie falujących na wietrze. Jej ciemna, prawie gotycka suknia kontrastuje z jasnym, pastelowym niebem i soczystą zielenią otoczenia. Kształty suknia są finezyjne, pełne koronek i prześwitów, co dodaje postaci tajemniczości i klasy. Kompozycja obrazu jest wyważona - postać centralnie umiejscowiona, zdaje się być niemal w symbiozie z naturą. Atmosfera jest trochę dreamy, pełna zamyślenia i spokoju. Ta dziewczyna jakby się tutaj nieco zagubiła, ale w tym dobrym znaczeniu. Obraz budzi refleksję nad samotnością i wewnętrznym światem, w który możemy się czasem zanurzyć. A technika - może to olej na płótnie - jest subtelna i szczegółowa, z mistrzowskim połączeniem realistycznych i impresjonistycznych detali. Patrząc na jej twarz, możemy się zastanawiać, o czym myśli. Czy to smutek? Czy może nostalgia za czymś, co minęło? Może czuje radość z prostoty chwili. "Jestem na polu i wszystko wokół jest zielone" - tak właśnie mógłby to opisać przedszkolak pełen uniesień. Ta subtelna gra emocji i kolorów sprawia, że widz naprawdę zastyga w zachwycie. To takie artyztyczne 'wow'.