Opis obrazu

Obraz przedstawia zwiędły słonecznik, który emanuje melancholią i pięknem przemijania. Kolory to głównie zielenie i brązy, przełamane odcieniami fioletu i żółci. Artysta w wyjątkowy sposób uchwycił kontrasty, które nadają mu życia i energii, a jednocześnie wywołują nostalgiczną refleksję o cyklu natury. Technika impasto, z gęsto nałożoną farbą, sprawia, że tekstury stają się niemalże namacalne. Można niemal poczuć chropowatość zeschniętych płatków. W skali dużego płótna, słonecznik wydaje się monumentalny, niemal jak starożytna rzeźba. Przypomina mi to jesienny dzień, gdy wszystko dookoła zmierza do końca sezonu. Czasem ten obraz może wywoływać smutek, ale też i pewien rodzaj akceptacji. Jakby mówił - wszystko ma swój czas. Patrząc na niego, pomyślałem sobie: "Czy słoneczniki też marzną?" To takie proste, ale też pełne dziecięcej ciekawości. Kompozycja jest mistrzowska, kieruje wzrok w specific direction i nie pozwala oderwać się od niego nawet na chwilę. Obraz pozostawia w nas uczucie zadumy i refleksji, ale jednocześnie daje spokój, taki spokojny spokój.