Opis obrazu

Na obrazie widzimy niezwykłą kompozycję barw, składającą się z brązów, czerwieni, niebieskości oraz delikatnych nut bieli. Wszystkie kolory wypełniają płótno, układając się w interesujący układ kątów i linii. Wydaje się, że widzimy dwie przecinające się płaszczyzny, które tworzą swego rodzaju wizualną grę przestrzeni. Artysta zastosował technikę pointylizmu, a może to jest taki impasto, kto wie (grubość farby jest niemal namacalna), co sprawia, że dzieło wydaje się niemal trójwymiarowe. Te kropki i kreski niemal tańczą przed oczami. To trochę jak patrzenie na niebo nocą, gdy gwiazdy mrugają z różnych stron. Obraz emanuje spokojem, choć trochę intrygującym, jakby coś skrywał. Takie 'what's behind the curtain'? Patrząc na dzieło, możemy poczuć pewne napięcie, niczym przed burzą, ale równie dobrze ktoś mógłby powiedzieć, że to zalążek nadziei na nowy dzień. Oto małe dziecko mogłoby powiedzieć: „Wygląda jak deszcz z tęczą!”. Całość jest pięknym przykładem na to, jak kolory i kształty mogą opowiadać własną historię. W obrazie wyczuwalna jest również nutka nostalgii, jak błądzenie wśród wspomnień z młodości. Trochę jakbyśmy znów byli dziećmi, odkrywając, co kryje się za prostymi rzeczami. Pozostaje nam więc jedno - podziwiać te nieskończone możliwości interpretacji. Wow, jakie to magiczne!