Opis obrazu

Obraz na pierwszy rzut oka przypomina deszcz w migoczącej nocy. Przez płótno przelewają się odcienie niebieskiego, turkusu i brązu. Kształty są nieokreślone, przypominają smugi światła, które szeleszczą na wietrze. Czyż nie wygląda to jak tajemniczy wodospad? Kompozycja jest dynamiczna, niemal jakby w ruchu. Artysta zastosował technikę impasto, a każde pociągnięcie pędzla jest bardzo wyraziste i głębokie. Ta tekstura sprawia, że powierzchnia obrazu ożywa. Mówiąc szczerze, czuję się jakbym był zanurzony w oceanie emocji. Atmosfera jest spokojna, ale jednocześnie ma w sobie coś niepokojącego. Patrzysz i czujesz, że za chwilę coś się wydarzy. Emocje mieszają się niczym kolory na płótnie. Może to smutek, a może nostalgia? To zależy od dnia, może dziś bardziej „serenity”? Jak napisałoby dziecko: "To wygląda jak niebo, które płacze słońcem". Z jednej strony abstraktion, z drugiej impresja. Ta dwoistość przyciąga i nie pozwala oderwać wzroku. To obraz, który można oglądać godzinami i za każdym razem odkrywać coś nowego. Zachwyca, intryguje, prowokuje do myślenia. Artysta stworzył dzieło, które pozwala nam zagubić się w jego kolorach i odnaleźć własne uczucia. Obraz zdaje się obiecywać podróż, której jeszcze nie odbyliśmy.